О, тоба, неге, неліктен осы, болды екем, сірә, мен мұндай... (?)Мәз болып тұрып, орынсыз кейде жылай салуым – тым оңай,Түседі сонда есіме енді келмеске кеткен сан жағдай.Көңілім босап, құлазып жөнсіз, түсемін күйге бір бейжай,О, тоба, неге, неліктен осы болды екем, сірә, мен мұндай...(?).Еңіреп, етек көз жасқа толып, күле салуым – тым оңай,Жылауды білмей, жүрген бір күліп, боламын жандай тек ұдай. «Бәрі де жақсы», - дей салам жанға халімді келген, жөн сұрай,О, тоба, неге, неліктен осы, болды екем, сірә, мен мұндай... (?).Теп-тегіс жерде тіп-тік тұрып-ақ, құлай...
